جوانه زا
تلقیح چدن یک مرحله پردازش حیاتی است که می تواند تعیین کند که آیا یک ریخته گری از بازرسی کیفی عبور می کند یا خیر. این فرآیند در تولید آهن داکتیل بسیار مهمتر از آهن خاکستری است.
فرآیند تلقیح از دهه 1930 کاربرد داشته است. در طول سال ها، بسیاری از نظریه های مختلف برای توضیح نحوه عملکرد تلقیح ارائه شده است. در طول زمان، بسیاری از ترکیبات مختلف تلقیح آزمایش شده و در عملیات ریخته گری استفاده شده است.
امروزه فرآیند تلقیح شامل افزودن آلیاژ FeSi ویژه ای حاوی مقادیر کنترل شده از یک یا چند عنصر از جمله Al، Ca، Ba، Sr، Ce، La، Mn، Bi، S، O و Zr است. این ماده، منجر به فراهم شدن امکان تلقیح پایگاه های هسته زایی را فراهم می کند که باعث رشد گرافیت می شود، همراه با انجماد آهن بر اساس یک سیستم ثابت Fe-C. این اثر تلقیح را می توان با استفاده از گوه سرد یا آنالیز حرارتی اندازه گیری کرد.
افزودن ماده جوانه زا (پودر قالب) به چدن مذاب در بیشتر موارد امری مفید و حتی ضروری است چراکه میتواند مواد ریخته گری تولید کرد که الزامات کیفی را برآورده می کند. خواص مکانیکی و ماشینکاری چدن با گرافیت لایهای، فشرده و گرهدار تا حد زیادی به شکلگیری ساختار پایه و ثانویه بستگی دارد. هر دو به طور قابل توجهی تحت تأثیر درمان تلقیح هستند. بنابراین مکانیسم تلقیح و هسته گرافیت در طول انجماد چدن در اینجا با جزئیات بیشتر توضیح داده خواهد شد.